Of wij even die brieven naar de post willen brengen?
Uiteraard! Met veel plezier!
Tot… we de dozen en stapels op het secretariaat zien staan, stuk voor stuk volgestouwd met dikke Thomas More-enveloppen. Collega Annelies vreest dat het allemaal niet in de koffer van haar auto kan: “maar als we ze dichter bij elkaar steken, hebben we minder dozen nodig en dan lukt het zeker.”
Snel! Twintig minuten later houden we nog 3 grote dozen en 4 bakken over.
Daarna gaat het – haastje-repje – naar het postbureau waar we deze vracht moeten afgeven voor de middagpauze. We halen het nét!
Waar we niet op gerekend hebben, is dat ons daar nog een karweitje te wachten staat: “Alle enveloppen moeten in zulke blauwe bakken”, zegt de vriendelijke mevrouw aan het loket. “Allemaal in dezelfde, juiste richting en maar één laag per box.”
We kijken elkaar aan – een tikkeltje vertwijfeld. Really?!?
Vooruit dan maar! Opnieuw versteken de enveloppen. 580 stuks. Dat zijn 43 blauwe postbakken… klaar voor verzending!
Op weg naar jou? Houd je brievenbus in de gaten!
