Blik op de toekomst
Eigenlijk had Allen genoeg van het studeren, maar ze liet zich overhalen en schreef zich in voor Verpleegkunde in Avondopleiding. Met drie diploma’s op zak werkt zij nu als psychiatrisch verpleegkundige.
“Je moet willen studeren en doorbijten als het even moeilijk wordt”
– Allen Nassonko –
Wat heeft je ertoe aangezet om Verpleegkunde in Avondopleiding te beginnen?
Een van mijn vriendinnen ging verpleegkunde studeren en probeerde mij te motiveren om dat ook te doen. Maar ik was het studeren wat beu. In mijn land, Uganda, had ik al gestudeerd voor assistent psycholoog, en toen ik tien jaar geleden in België kwam, heb ik een opleiding voor zorgkundige gevolgd. Ik werkte ook als zorgkundige bij het OCMW in Kontich, in de thuishulp. Opnieuw vier jaar studeren, dat zag ik niet meteen zitten. Maar uiteindelijk heeft zij me toch overtuigd. Ik ben eerst in Duffel gaan informeren en zij hebben mij doorverwezen naar Mechelen omdat ik al een bachelordiploma had. Op de infodag bleek dat de avondopleiding het meest haalbare zou zijn in combinatie met mijn job en mijn gezin. Zo ben ik eraan begonnen. Waarom? Ik wilde vooral voorbereid zijn op de toekomst. Je weet nooit wat die brengt en moest het nodig zijn, wilde ik op eigen benen kunnen staan. Ook financieel.
Was verpleegkunde een droomjob voor jou?
Neen, dat kan ik niet zeggen, maar ik doe het ontzettend graag. Ik heb altijd al mensen verzorgd, al sinds ik klein was. Ik heb ook twee gehandicapte broers. Voor mij was die job van zorgkundige in familiehulp iets heel vanzelfsprekend. Het werk van verpleegkundige verschilt trouwens niet zo erg veel van dat van zorgkundige. Je hebt meer verantwoordelijkheden en je moet meer technische handelingen stellen, zoals inspuitingen toedienen. Maar verder verzorg je gewoon mensen, je praat met ze, luistert en moedigt ze aan. Dat is precies hetzelfde.
Waar werk je momenteel?
Ik ben psychiatrisch verpleegkundige bij Sint-Jozef in Mortsel. De patiënten op onze afdeling hebben psychiatrische en soms ook drugsproblemen. Als ze bij ons binnenkomen zijn ze soms bewusteloos of compleet in de war. Dat is niet gemakkelijk, maar wel interessant. Je ziet die mensen een hele evolutie doormaken op korte tijd. Soms gaat het heel snel. Dan zie je na vier dagen dat patiënten beginnen te praten en je naam kennen, terwijl ze in het begin niet eens hun eigen naam konden zeggen.
Werken en studeren tegelijkertijd, is dat een moeilijke combinatie?
Het was zeker niet eenvoudig. Soms had ik na mijn werk amper een half uurtje om wat te eten voor ik naar school vertrok. Ook financieel was het moeilijk. Op vakantie gaan naar Uganda kon niet in die periode. Eén keer heb ik het wel gedaan. Ik was zwanger, na een hele tijd proberen, maar ik kreeg een miskraam. Toen werd het allemaal te veel en ben ik twee weken naar mijn familie gegaan. Daarna heb ik mijn studie weer opgepakt. Tot ik opnieuw zwanger werd en heel de tijd moest liggen. (lacht) Ik heb nu een zoontje en ik ben vorig jaar afgestudeerd. Daar ben ik best wel trots op.
Wat was voor jou het moeilijkste?
Alles goed begrijpen. Nederlands is mijn derde taal, na mijn moedertaal en het Engels. Dus ik had soms moeite om het allemaal te vatten. Sommige vakken waren zwaar en tijdens de les gaat het snel: dertig minuten of een uur voor een onderwerp en de rest is zelfstudie. Gelukkig had ik enkele medestudenten, bij wie ik altijd uitleg kon vragen. Om goed te begrijpen wat precies gevraagd werd bij opdrachten, had ik dat echt nodig.
Wat moeten studenten absoluut weten voor ze eraan beginnen?
Dat de opleiding een periode is waarin je je moet focussen op de toekomst. Oké, financieel zal het niet zo fijn zijn, je moet er een heleboel dingen voor laten. Je moet ook weten dat je sociaal leven op pauze staat en dat je sociale groep waarschijnlijk kleiner wordt. Maar de echte vrienden blijven en het is vooral een investering in jezelf en in de toekomst. Ondersteuning van je partner is wel heel belangrijk. Zeker als je kinderen hebt, moet je partner klaar zijn om de kinderen op te vangen zodat jij rustig kan studeren. Het is beslist haalbaar. Je moet alleen willen studeren en doorbijten als het even moeilijk is.
